تخمین تابع تولید بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی مشهد (۸۷– ۱۳۷۵)

زمینه: بیمارستان به عنوان یک بنگاه اقتصادی، جهت استفاده بهینه از منابع و امکانات تولید خود باید از تجزیه و تحلیل­های اقتصادی استفاده کند. در اقتصاد خرد، رفتار اقتصادی بیمارستان، به عنوان یک بنگاه تولیدکننده خدمات سلامت می­تواند از طریق تابع تولید تحلیل شود.   هدف: مطالعه به منظور تخمین تابع تولید و تعیین رفتار اقتصادی بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه تحلیلی در سال 1389 بر روی تمام بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی مشهد (11 بیمارستان) انجام شد. جهت بررسی رفتار اقتصادی تولید و ارایه خدمات از تخمین تابع تولید لگاریتمی دو طرفه‏ کاب- داگلاس استفاده شد. اطلاعات یک دوره زمانی 13ساله به شکل پانل (ترکیبی) و به روش میدانی جمع­آوری شد. در نهایت جهت تخمین مدل از نرم­افزار اقتصادسنجی eviews 5 استفاده شد.   یافته­ها: نهاده­های پزشک (57/0)، پرستار (36/0)، تخت (24/0)، فن­آوری (0004/0) و سایر کارکنان (07/0-) به ترتیب بیش­ترین تأثیر را در تولید (تعداد پذیرش­های بستری) بیمارستان­های مورد مطالعه داشتند. مقدار ضریب تعیین (99/0= r2 ) و آزمون دوربین- واتسن (98/1) نیز در حد مطلوب بود. مجموع ضرایب تابع تولید نیز 1/1 بود.   نتیجه­گیری: یافته­های مطالعه نشان از اهمیت بالای پزشکان در افزایش تولید (تعداد پذیرش­های بستری) داشت. از آن­جا که تابع تولید بیمارستان­های ایران اغلب از بازدهی فزاینده نسبت به مقیاس برخوردارند با سرمایه­گذاری در نهاده­های تولید می­توان افزایش فزاینده­ تولید را پیش­بینی نمود.